suit-up

bir süredir uykusuzlukla ilgili problemleşiyoruz.
utanmaz kendini birde insomnia diye havalı bir isimle tanıtıyor.
neyse, bu rahatsız edici durumu doktor abi'nin verdiği ilaçlarla düzene sokmaya çalışıyoruz. şöyle ki, bu ilaç çok sinir bozucu. gereksiz anlayış ve tahammülsüzlük yaratıyor yer yer.
birini içime sokacak kadar sevebiliyorum o an. ya da kısa bir sonra birini öldürecek şiddette olabiliyorum. üstüne üstlük kendimle kavga ediyorum.
ama uyuyabiliyorum.

aslında yazacaklarım bunlar değil.
final dönemindeyim.
umarım son sınavlarımı geçiriyorumdur. mezun olup bu dengesiz şizofrenik defteri açmamak üzere kapatacağım, içindeki insanlarla birlikte.
fakat bir soru beliriyor.
ne yapacaksın bitince?
birkaç yerle iş iletişimim mevcut. başarılı haldeler şuanda.ama iki yeride istemiyorum aslında. canımı sıkan nokta, bütün idealistliğimin giderek köreliyor olması. çarkın içinde minik bir dişli olmak üzere hızla itiliyorum bu aralar. ve dur diyecek hiçbir faktör yok.

en son işyerimden istifa ettim.
mutluyum.
özlüyorum.
ama taviz vermediğim için kendimle gurur duyuyorum.